باشگاه کوهنوردی یافته

 

گزارش صعود قله مون بلان در آلپ (اروپا) 4807 متر

 

تاریخ برنامه : سه شنبه 7 مرداد مصادف 29 جولای لغایت پنج شنبه 16 مرداد 1393مصادف با 7 آگوست 2014                                          

تعداد اعضای شرکت کننده  دربرنامه : 10 نفر  (2 نفراعضای باشگاه یافته خرم آباد ناصر طاهری -  فرزاد شاهوردی به  همراهی 8 نفراز انجمن کوهنوردی ایران به سرپرستی حسین پناهی نیکوبا کارگردانی شرکت گردشگری اسپیلت البرز )

اجرای این برنامه از ساعت 35 / 3 دقیقه بامداد سه شنبه 7 مرداد ، در فرودگاه امام خمینی با پرواز به ژنو در سویس استارت زده شد  و با توقف 2 روزه در ژنو وگشت پانارومیک آن وبازدید از مجموعه اداری و سالنهای سازمان ملل وصلیب سرخ جهانی به شامونی فرانسه نقل مکان کرده ودر منطقه لی فیه درهتلIBIS-GUEST مستقر شده و با بیتوته 2 شب درآن ودیدار از جذبه های گردش گری آن منطقه بخصوص رودخانه یخی مقدوگلس MER-DU-GALACE وارتفاع دو میدی  AIG-DU-MIDIو بازار لوازم کوهنوردی ،

 

ازراست حسین پناهی نیکو (سرپرست)-  ناصرطاهری -  مسعود نوذری - فرزادشاهوردی - احمد صارمی - معبود - حمیدرضا خلیلی -  مهام مومنی

 

روز جمعه ساعت 25 / 8 دقیقه 10 مرداد با قطار خط مون بلان به دامنه آلپ رفتیم و ساعت 30 /9 دقیقه درآخرین ایستگاه پیاده و راهپیمایی بسمت قله را  شروع کردیم وساعت 30 / 12 ظهر به پناهگاه تته رس رسیدیم . شب اول را در پناهگاه تته رس  به ارتفاع 3200 متر  به صبح رساندیم . شنبه 11 مرداد حدود ساعت 9 صبح با رسیدن 4 نفر گاید فنی فرانسوی جهت اجرای برنامه صعود با روش هم طنابی با افراد تیم در قالب دسته های سه نفره (2 نفر کوهنورد ویک گاید صعود)، تیم که از پیش با پوشیدن لباس وکفش مخصوص ولوازم فنی مورد نیازآماده حرکت بود ، مواجه با مذاکره سرپرست برنامه و گاید های فرانسوی مبنی بر شرایط نامساعد جوی منطقه (بنا به گزارشات هوا شناسی مون بلان)در ایام پیش بینی شده صعود وعدم ادامه برنامه تمامی شور و هیجان خود را ازدست داده وناامیدانه به جمع آوری لوازم اضافه ومهیا شدن برای برگشت از مسیر شده ، که با صحبت وگفتگوههای همه جانبه افراد تیم بالاخره سرپرست تیم مجاب گردید 2 نفر از افراد تیم (ناصر طاهری - فرزاد شاهوردی) با ماندن یک شب در پناهگاه تته رس و تلاش برای صعود در روز بعدی بشرط بهبوددر شرایط جوی به همراه یک گاید فرانسوی که هم مشرف به نقشه مسیر وهم دارای جی پی اس بوده را بنمایند و بقیه افراد تیم با سرپرست برنامه بلافاصله به پایین برگشته وبرای پرنمودن روز خالی برنامه صعود (یکشنبه 12 مرداد) در ارتفاعات منطقه شامونی به کوهیمایی و تمرینات یخ وبرف ودیواره های سنگ ویخ وکاربا کرامپون و استفاده از لوازم فنی بپردازند .

  

پناهگاه تته رس با ارتفاع 3200 متر

 

  شروع راهپیمایی از آخر ایستگاه قطار مون بلان به سمت پناهگاه تته رس - جمعه 10 مرداد

 

   صخره حائل بین دو پناهگاه تته رس 3200 متر - گوتر 3800 متر (2 پناهگاه گوتر بالای خط الرس با فاصله پیدا میباشد)

 

مراسم خداحافظی با تیم برگشتی بعمل آمده و 2 نفرمانده چشم براه فردایی با شرایط پایدارتر وبهبود در اوضاع جوی منطقه به انجام امور گرفتن تخت و خوراک بیتوته روز اضافی در پناهگاه پرداخته وبا گرفتن گزارش هواشناسی هرچند ساعت از اینترنت بعضی از گوشی های دیگرکوهنوردان و پرسش از خدمه پناهگاه که مجهزبه تلفن گرام بوده خود را امیدوار دانسته که قرار دیدار با بانوی سفید پوش آلپ در بلندای مون بلان را از دست ندهد .ریزش باران در تمامی طول شب این پایین گواه برآن بود که آن بالاها دهها سانت بارش برف را پی داشته که همین موجب نگرانی ریزش احتمالی بهمن دربعضی گذرراهها را برای افراد مسئول تیم  دغدغه خاطر میساخت .با برخاستن ساعت 7 صبح ازتختهای چوبی چهار تا پنج نفره خوابگاه تته رس روز یکشنبه 12 مرداد راآغازنمودیم.

  

رافائل گاید فنی فرانسوی

بعداز خوردن صبحانه باپوشش کامل خود وهمچنین بستن تجهیزات فنی همراه کلاه کاسک قبل از قرار ساعت 9 با گاید فرانسوی کاملاٌ آماده حرکت بسمت بالا بودیم نصب متن تلفنگرام رسیده برای پناهگاه وتذکرتثبیت شرایط قبل تاپایان روز روشنایی شمع امید مارا رو به زوال میبرد ولی تشریح پایداری جو در ابتدای روز بعد وادامه آن تا بعد ازظهربارقه امیدی بود که مارا وامیداشت تا هر تغیر ازجمله آرامش در وزش باد ویا بازشدن آسمان وپیداشدن لکه آبی از آن را طلیعه ای برای مساعد بودن اوضاع وصف کنیم چون به قول گفتنی کوچکترین غمزه یار پرجفا برای دل شیدا بزرگترین بهانه برای دلجویی و یارخواهی رقم خواهد رفت .نیم ساعت از 9 گذشته بود که رافائل گاید فرانسوی به پناگاه وارد شد با خوردن خوراکی ونوشیدنی ویکی دوتماس تلفنی با دفتر هیئت خودشان اعلام داشته تا پناهگاه بعدی (گوتر) ادامه داده وپس از کنترل اوضاع تصمیمات بعدی گرفته خواهد شد . ازپناهگاه خارج شده وبا بستن کرامپون کفشها و گذر طناب از کارابین هاردنسها در قالب یک تیم سه نفره با سرطنابی رافائل در مسیر صعود ابتدا بسمت پناهگاه گوتر به حرکت درآمدیم(حدود ساعت 10 صبح )ابتدا ازقیف پوشیده از برف دامنه کوه دیواره حائل بین دو پناهگاه که حدود 600 متر ارتفاع داشته گذرکرده وبا تراورس از دهانه شکاف بین دو یال که همواره با ریزش سنگ تهدید میشد خودرا به پای یال صعود که دیواره ای با شیب متوسط بالای 85 درصد وبعضاٌ 95 درصد بوده ودرخیلی جاهها پوشیده از برف ویخ بود شروع به صعود نمودیم .صعوبت مسیر بواسطه مهارهایی ازجنس سیم بکسل ومیله های آهنی که دربیشتر نقاط روی دیواره رول شده بود کاسته شده و روانی حرکت صعود را اجابت می نمود بطوریکه پیوسته بدون فوت وقت زیاد جهت استراحت حدود دو ساعت ونیم نشده به پناهگاه گوتر رسیدیم (حدود 30 / 12 ظهر) .

 

 پناهگاه گوتر 3800 متر

 

 با گذاشتن لوازم وکفش وکوله خوددرجاههای مخصوص تعبیه شده در ورودی پناهگاه(طبقه اول )وباپوشیدن دمپایی های پشت بند دارپناگاه وارد سالن اصلی (طبقه دوم ) شدیم که با میز وصندلی های چوبی اعلاء که شبیه به رستورانهای شیک شهری بوده ودریک قسمت پیشخوان اوپن آشپزخانه آنرا ازآشپزخانه جدا میکرد وچندین خانم وآقای جوان بعنوان خدمه پشت آن مشغول گرفتن سفارش و سرویس دهی به کوهنوردان نشسته درسالن بودند .دوطبقه دیگر هم بالای سالن اصلی ساخته شده که خوابگاههای پناهگاه را تشکیل میدهد که هرطبقه بصورت یک راهرو دروسط وطرفین آن سالنهای مجزا با مجموعه تختهای دوطبقه قرارگرفته که مجموعاٌ به شکل ایده آل رفاه تعداد 76 نفر را تأمین می کند . لازم بتوضیح بوده تمامی سرویس دهی این مجموعه درمقابل وجه نقدی کوهنوردان به خدمه میسربوده و کلیه تهیه مایحتاج آن و همچنین تخلیه ذباله ها در ایامی که شرایط جوی مناسب باشد بوسیله بالگردها انجام می گیرد .ظهر با خوردن نهار همراه و استراحت در سالن اصلی وگپ با دیگر کوهنوردان بخصوص کوهنوردی ایرانی بنام بهدادکه 35 سال اخیر ساکن فرانسه بوده وبادوست فرانسوی خود در تلاش برای صعود بود ، زمان مانده وفرارسیدن لحظه موعود صعود را می گذراندیم . ومدتی پس از صرف شام و بخاطر برپایی ساعت 2 بامداد زودتر به رختخواب رفته (حدود 30 /8 دقیقه شب)وخوابیدیم .ساعت از 30/1 دقیقه بامداد دوشنبه 13 مرداد گذشته بودکه از خواب برخاسته وبا شستن دست وصورت خود را برای خوردن صبحانه به سالن اصلی رسانیده وساعت 2 بامداد مشغول خوردن صبحانه شدیم وسپس به طبقه پایین رفته وبا پوشیدن لباس وتجهیزات صعود همراه گاید خود به بیرون از سایت رفته وکرامپونها را نیز پوشیده وهم طناب شده وآماده حرکت شدیم (ساعت 3 بامداد) .

 

در راه صعود به قله مون بلان 4807 متر

اخم آسمان همچنان باقی وابرو درهم کشیده همه چیز در محو تاریک گونه شب کوهستان و مه وابر دوروبر آمیخته شده وتنها بازتاب نورهای ساطع از چراغهای پیشانی تیمهای متفرق کوهنوردان بر دامنه سفید برفی مون بلان شکل کوپه های قطار را می مانست که آرام درسراشیبی رو به بالا مارگونه میخزید . با 2 ساعت راه رفتن در شیب کوهستان به جانپناه آلومینومی بروی یک تپه رسیدیم وجهت اولین استراحت بدرون آن رفتیم . پس از لختی استراحت وخوردن چای فلاکس ، رافائل گاید فرانسوی با بیرون رفتن خود وبقول خودش ارزیابی موقعیت بداخل برگشته و اظهارداشته که وضعیت جوی مساعد نبوده وبا توجه به عدم پذیرش هرگونه ریسکی ، بهتربوده تیم اقدام به برگشت از مسیر طی شده نموده وبه پایین برگردد . واین درحالی بود که خیلی از تیمهای صعود کننده قبل ازما که ازساعت 1 الی 2 بامداد اقدام به حرکت کرده وچه آنهایی که دراین اثنی به ما میرسیدند هیچ آثاری از مترصد بودن برای ادامه صعود از خودبروز نداده وکاملاٌ با عزمی جزم در تلاش برای صعود بودند و همگی آنان نیز به همراه یک گاید فرانسوی که شرایط برابر با تیم ماراداشته ومبنای اطلاعاتی هواشناسی هم برای همه یکی بوده مارار برآن داشت تا با تفهیم آن به رافائل و توضیح اینکه نفرات این تیم نیز در وضعیتهای مشابه قبل در صعودهای زمستانی بیشمار تجربه کافی را دارابوده ایشان را مجاب کرده که خطر جدی این تیم را تهدید نخواهد کرد .ضمناٌ گزارش هوا نیز از این ساعت تا حداقل ظهر امروز مبنی بر شرایط پایداری بوده که فرصت لازم را برای پایین آمدن را فراهم آورده ،‌ لذا با تضیع یک ساعت وقت آنهم در شرایط باد وبوران بیرون از پناهگاه در حال جروبحث و مذاکره ، ذهن راحت طلب وشکاک رافائل نسبت به توانایی تیم ، تسلیم شفافیت منطق تحلیل اوضاع ودرمقامی دیگرپایداری و عزم راسخ این دو مشتاق دیدار معشوق خود ،گردیده و آهنگ شتابزده صعود توسط ایشان نواخته شد . آری در راه رسیدن به یک آرزو ودیداری عاشقانه پای برهنه وسری لخت نیز میتوان گام برداشت وتنها در این چنین شرایطی میشود واژه سر از پای نشناختن در راه عشق رادرک کرد . والبته  معجزاتی هم دارد که فقط درلحظاتی خاص برانسان نازل می شود واین را فقط دربرگشت از قله ونزدیکی های پناهگاه با لمس دماغ وصورت کاملاٌ بی حس خود که اصلاٌ یادم رفته بود !! کلاه طوفان خود را که در زیپ بالای کوله گذاشته بودم وتنها بایک حرکت میشد از آن استفاده کرد بفهمم . . .  بیراه نگفته ام اگر صادقانه بگویم هر تعللی در حرکت ویا هرشکل اعتراض وناسازگاری که ممکن باشد رافائل را از ادامه کار باز دارد ودوباره دستور برگشت را بدهد از من سلب شده وتنها پشت هر قدم او قدم گذاشته و ریتم نفسهایم نزدیک سرش طنین تمامی تلاشهای خواهش گونه و گاهاٌ تند و تهدید کننده را جهت تاکید برادامه حرکت پژواک مینمود . . . دیدار با عروس سفید پوش مون بلان در ساعت 8 صبح دوشنبه 13 مرداد مصادف با 4 آگوست 2014 میلادی بر بام آلپ در ارتفاع 4807 متر اتفاق افتاد و با سروری وصف ناپذیر خود را بربالای آن دست نیافتنی بقول سرپرست وگاید برنامه یافتیم .

 

بربام مون بلان بلندترین قله از رشته کوههای آلپ  - 3807 متر

گرچه در آن لحظه دیدار ابر ومه و افق محدود باعث شده نتوانیم تصویری روشن از پایین دستها و کوههای همسایه را داشته باشیم و واضح بوده که از دیدن زیبایهایی که قبلاٌ در عکسهای آن دیده بودیم محروم شده اما این حسن را داشته تا در محیطی محدود وصمیمی باخلوت خود در نقطه ای که اوج آلپ نامیده میشد با بقیه حواس خود آن اوج گاه را لمس کرده و با استقامت خود برای تجربه همچنین حسی خود را کامیاب ببینیم . با گرفتن چند عکس یادمان وترنم اشعاری بی صدا از درون همراه با آهنگ زوزه بادهای روی قله بخود آمده که با فرمان رافائل راه برگشت را در پیش گرفته حرکت به سمت پایین را آغازنمودیم و یکبند وبدون وقفه خودرا اول به کنار جانپناه و سپس به پناهگاه گوتر رسانیده وبرخی از لوازم اضافه که درآنجا گذاشته بودیم به کوله ها اضافه نموده وبا خوردن اندکی خوراکی وآب بسمت پناهگاه پایین تر حرکت ودر ساعت 12 ظهر در پناهگاه تته رس قرار گرفتیم . با رسیدن به پناهگاه رافائل با بازنمودن طناب اتصال تیم از ما جدا شده و خداحافظی نموده وخود قبل ازما به پایین و به سمت شهر شامونی حرکت نمود .آنجا هم با سه تن از همشهریهای خود که ساکن لندن بوده وجهت تعطیلات به دامنه های آلپ آمده بودند ملاقات کرده که یکی ازآنها آقای جهان رشیدی از کوهنوردان قدیمی شهرخرم آباد بود . پس از خوردن نهار وچای در پناهگاه همگی با جمع آوری  لوازم وبستن کوله ها آماده حرکت به سمت پایین ورسیدن به قطار برگشت به لی فیه شده (ساعت 3 بعدازظهر) و خود را به قطار ساعت 20 / 4 دقیقه بعد ازظهر رسانیده وساعت 25 / 5 دقیقه در ایستگاه لی فیه پیاده شدیم . که با مراجعه به هتل محل اقامت وگرفتن دوش واستحمام وتعویض لباس و برداشتن کلیه لوازم مانده درهتل ساعت 8 بعدازظهرخود را به ایستگاه قطار رسانیده وبا گرفتن قطار ساعت 26 / 8 دقیقه بمقصد پاریس آماده رفتن بسوی پاریس شده و ساعت 6 صبح سه شنبه 14 مرداد در پاریس پیاده شده وخودرا به بقیه افراد تیم درهتل IBIS.LA.DEFENSE رسانیده و دربقیه برنامه مانده تیم سهیم شدیم . با گشت 3 روزه پانارومیک پاریس ودیداراز خیلی اماکن گردشگری وبازدید از آثار تاریخی آن روز پنج شنبه 16 مرداد با تجمع افراد تیم در لابی هتل در ساعت 30 /12 دقیقه ، اطاقها را تحویل داده وبا برداشتن کیسه بارهای خود توسط یکدستگاه ون به فرودگاه شارل دوگل فرانسه رفته و تعداد 4 نفر از گروه با پرواز  ساعت 20 / 4 دقیقه که  با تأخیر هم همراه بود روانه تهران شده وبقیه هم با درخواست شخصی خود به کشورهای همجوار جهت گشت و سرکشی از فامیل خود گروه را ترک کردند . گروه عازم تهران با نشست در استامبول ترکیه و سوار شدن به پرواز به تهران ساعت 8 صبح جمعه 17 مرداد در فرودگاه امام خمینی تهران به زمین نشستند.

بیاد تمامی همنوردان خود در باشگاه یافته وهمه آنهایی که سعادت همراهی با آنها در این برنامه میسر نشد در بلندای آلپ نامشان را صدا زدیم  ویادشان را گرامی داشتیم به امید همراهی های آینده .

 

تهیه گزارش : فرزاد شاهوردی